บรรพชิตหรือคฤหัสถ์ก็ตาม ที่ศึกษาเล่าเรียนและปฏิบัติตามพระวินัยคือศีล อย่างเคร่งครัดแล้ว  ย่อมได้
อานิสงส์ตามที่กล่าวไว้ในพระไตรปิฎกและอรรถกถาเสมอเหมือนกัน  ๕  ประการ   คือ

          ๑.  อตฺตโน  สีลกฺขนฺโธ  สุคุตฺโต  โหติ  สุรกฺขิโต ( กองศีลของตนเป็นอันรักษาไว้ดีแล้ว )

          ๒. กุกฺกุจฺจปกตานํ  ปฎิสรณํ  โหติ. ( เป็นที่พึ่งแก่เหล่ากุลบุตรที่ถูกความสงสัยครอบงำได้ )

          ๓. วิสารโท  สํฆมชฺเฌ  โวหรติ.  ( กล้าแสดงความคิดเห็นในท่ามกลางสงฆ์ )

          ๔. ปจฺจตฺถิเก  สหธมฺเมน  สุนิคฺคหิตํ  นิคฺคณฺหาติ. ( ข่มขี่ฝ่ายตรงข้ามคือข้าศึกได้ด้วยดีโดยสหธรรม )

          ๕. สทฺธมฺมฏฺฐิติยา  ปฏิปนฺโน  โหติ. ( เป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความตั้งมั่นแห่งพระสัทธรรม )

           นอกจากนี้การศึกษาเล่าเรียนและการปฏิบัติตามพระวินัยคือศีลอย่างเคร่งครัด  ยังมีอานิสงส์
อีก  ๓  ประการ คือ

           ๑. สีเลน  สุคตึ  ยนฺติ   บุคคลย่อมไปสู่สุคติโลกสวรรค์ได้ก็เพราะศีล
           ๒. สีเลน  โภคสมฺปทา  บุคคลย่อมพรั่งพร้อมด้วยโภคทรัพย์ได้ก็เพราะศีล
           ๓. สีเลน  นิพฺพุตึ  ยนฺติ  บุคคลย่อมบรรลุพระนิพพานได้ก็เพราะศีล

           ดังนั้น  ถ้าบรรพชิตและคฤหัสถ์ทุกหมู่เหล่าที่ได้ศึกษาและปฏิบัติตามพระวินัยคือศีลอย่างสม่ำเสมอ
เหมือนกัน. เคร่งครัดและสม่ำเสมอแล้ว พระวินัยคือศีลก็จะเป็นบาทเบื้องต้น ให้ได้รับอานิสงส์ดังกล่าวนี้